AĞLAR HER DAİM
MEVSİMLER BAHANE
Yarısı güzse,yarısı yaz mevsimlerin
Pamuk ipliğiyle bağlı hayatları
Üzerine damlayan göz yaşlarıyla
Örselemesi mümkün mü?
Sinsice bir çivi tutturulmuş ortasına,
Davetkar bakışlar fırlatıyor duvarlara.
İhanete açık çerçeve ha düştü, ha düşecek
Bir gece vakti,hoyratça tahta zemine.
Gözlerimi her kapatışımda
Bir tek kirpik düşer yastığıma.
Tutabilirsem eğer parmak uçlarımla
Yazgımı değiştirecekmiş bir küçük dilek.
Hafifçe kaldırıp başımı
Baksam karşı kaldırımlara.
Sensizliğe çarpan kelimeler
Eğilir mi yayılan ışıkla?
Yaz -kış hüzündür dökülen
Hep güzse mevsimi yaralı yüreğin.
Geçmişin gözeneklerinden süzülürken anılar,
Ağlar her daim kalem,bahanedir mevsimler…
HATİCE KUZU
İSTANBUL
|
U N U T U L A C A K
Biliyorum geçecek
Bu yangın yeri yüreğim, küllenecek
İçinde söylenmemiş,bir yığın cümle yüreğim
Kalp kırıklarım, canımı acıtan
Ve tutulmamış yüzlerce söz...
Seni unutacağım diye başlayan
Bütün kırıklarıma rağmen,
Bekleyen...
Beklediğini inkar eden gözlerim
Hadi git deyip,
Delice kalmanı istememin,
Verdiği çelişkinin isyanı...
Kaldıramadı yüreğim...Sustu.
Hüzün sergide haftalardır
Bu hüznüde yakıştırdılar bana
Maskeleyemedim...
Ben hep orda kaldım.Sevgim
Beni bıraktığın yerde
Ne kadar kalırım, bilmiyorum
Ama geçecek
Bu muhteşem hüzün tablosuda,
u n u t u l a c a k
Seher ERSOY
AYDIN
|
