|
BARDAKÇIDA BALIK OYUNU
G üneşin ilk ışıklarıyla birlikte,yamaçlardan kaybolan gri bulutlar,yerini altın sarısı maviliklere bırakır…Küçücük köylerde binlerce hayat,horoz sesleriyle uyanır.İrili ufaklı tepeciklerin eteğinde şarıldayan dereler,güneşin yansımasıyla pırıl pırıl oynaşır.Her köyün deresinde küçük küçük eller poşetlerle kurbağa balığı araşır…
Küçük köyümün küçük ama çocuklar için büyük deresinde bende oynamıştım çocukluğumda.Bizim köyün dersine Aşağı Öz –Yukarı Öz derler.İkiside aynı dere olduğuna göre galiba bizim derenin adı Öz,yukarı kısmı Yukarı Öz,aşağı kısmı Aşağı Öz oluyordu...:)
Arkadaşlarımla evlerimizden bir parça ekmek, salatalık,domates kaçırıp soluğu orada alırdık.Önce bir ön çalışma yapardık,yakaladığımız kurbağa balıklarını biriktireceğimiz yer konusunda...Dere kenarında küçük çamurdan havuzlar…Mimari açıdan puanlaması kaç olurdu bilemiyorum ama iş görür raporu verilebilirdi herhalde.İş görmüyor değildi hani…
Ben şanslıydım,dere kenarına gitmek için evden kaçmama gerek kalmazdı.Bizim bahçemiz vardı dere kenarında.Annem bostan sularken ben,bin bir hayal ülkesinde kendi dünyama gömülürdüm oyun içinde.Ellerde poşet,ayak bileklerimizi geçmeyecek kadar az derinliği olan sularda balıkları kovalar,yakalardık o yaşlarda…
Akvaryum balıkları gibi beslemek isterdik tuttuğumuz balıkları.Uzun sürmezdi,şehir çocuklarının mutluluğu gibi balık sevdamız…Ne akvaryumumuz vardı ne de fanusumuz,bizim tek olanagımız çamurdan havuzlarımız.Balıklar daha 4-5 saat olmadan suyun üzerinde belirir,hayat mücadelesi verirdi.İşte benim çocukluğumun balık oyunu böyle hazinle sonlanıverirdi…
Beyhan ELMAS BİLEKDEMİR
İSTANBUL
|
